Yeryuzundeki Turklerin Bulusma Noktasi

Efendim, gunumuzun moda kavramlarindan bir tanesi de “konfor alani” dir. Kisaca tanimlamak gerekirse,  Konfor alanı; hayat tarzimizi ve duzenimizi bozmadan,  en az eforla  ortalama performans göstererek, yaşadığımız ve risk almaktan kaçındığımız alandır.

Konfor alanımızda az düşünüruz,davranislarimiz siradandir, ve az enerji harcariz. Hayata dahi yaptiginiz yatırımımızın getirisi de bellidir, ihtimallere ve heyecana yer yoktur. Siradan bir insan konfor alani icerisinde hayatini surdururken zaman bir anda akip gider. Sonrasinda yapilamayanlarin, basarilamayanlarin pismanliklari hayiflanmalari…

Nasil ki “iki gunu birbirine esit olan musluman  zarar dadir”. Konfor alaninin icerisinde de uzun sure kalan kisi de zarardadir.
Bundan daha tehlikeli olan durum ise su kurbagasi durumuna dusmektir. Labaratuvar ortaminda bir kurbaga sicakligi 60 derece olan suya atildigi zaman can havli ile sudan kacar imis. Ancak ayni kurbaga 30 derece suya birakilip, suyun sicaklik derecesi her yarim saatte 1 derece arttirildiginda zavalli kurbagacik kacamaz aksine kaynayip haslama olurmus. Bazen  Iki gunu birbirine esit olan insan sicakligi hergun artan su kabinin icerisindeki kurbaga durumuna dusebilirmis. Cunku bize verilmis olan zaman hazinesi parmaklarimizin arasindan hizla akip gitmekte. Duvarda asili takvimin yapraklari hergun teker teker tukenmektedir.

Diger taraftan konfor alanımızın dışına çıktığımızda ise hayatimizdaki belirsizlikler ve stres artar. Alışık olmadığınız birçok olay, basimiza gelmemis bircok problemle hemdem oluruz. Zaman zaman heycanlanir, zaman zaman korkar, zaman zaman risk aliriz. Rahatimiz kacar, yogunlugumuz, ve yorgunlugumuz  artar, buna mukabil tecrubelerimiz ve kazanclarimizda.

Konfor alanımızın dışına her çıktığımızda konfor alanımızın sınırları genisler. Önceleri korkarak, zorlanarak  riske girerek ve  çok fazla enerji harcayarak elde ettiklerimizi daha sonralari cok kolay elde etmeye baslariz, cunku konfor alanimiz genislemis ve yeni basardiklarimizi da icerisine almistir. Ornegin hic otobana cikmamis yeni bir surucu icin anayola cikmak heyecan verici, korkutucu, riskli ve yapmasi zor  birseydir. Ama belli bir sure sonra araba ile otobana cikmak bu kisi icin siradan olur.

Konfor alanimizin sinirlarini her genislettigimizde ozguvenimiz ve performansimiz artar. Daha once basaramadiklarimizi rahatca basarmaya baslariz. “Halbuki bunu yapmak cocuk oyuncagi imis”i  kesfederiz. Gelisiriz, gelisiriz… Hayata dair yeni ufuklar kesfederiz.

Basarili insanlarin hayatlarina baktigimizda konfor alanlarinin disarisinda yasadiklarini goruruz. Surekli yeni tecrubelere acik olmuslar sorgulamislar ve digerlerinden farkli olmuslardir. Hayatlari bazen zorluklarla bazen mucadelerle gecmistir. Bazen uykusuzlugu, bazen acligi, bazen de yanlizligi konfor alanlarinin icerisine almislardir. Ama hayati cok daha anlamli, cok daha dolu dolu yasamislardir. Daha da onemlisi, bir taraftan kendi konfor alanlarini genisletirken diger taraftan, insanliga da ornek ve isik olmuslardir.

Tuketen olmaktan ureten olmaya, izleyen olmaktan izlenen olmaya, emir alan olmaktan emir veren olmaya, ogretilen olmaktan ogrenilen olmaya gecisler konfor alanlarimiz disina cikma ile baslar. Konfor alanimizin disina cikmaktan ve rahatimizin bozulacagindan endise etmeyelim. Buyuklerimiz “zahmetsiz rahmet olmaz” demislerdir. Hayati anlamli ve kaliteli bir hale getirmek icin ilk gereklilik bu olsa gerek…..Saglicakla,