Yeryuzundeki Turklerin Bulusma Noktasi

Her canlinin tohumu kendi turunun butun kodlarini icinde barindirir. Cinar agaci tohumu da koskocaman bir cinar agacini icerisinde barindirir. Onun icerisinde ortalama 500 yil yasayabilen bir cinar agaci saklidir. Ama nedense cinar agaclarinin tohumlari diger bitkilerden farkli olarak kis boyunca agac uzerinde birakilir. Kis sonu, ilkbaharda toplanarak ekilir. Kisin butun cilesini,sogunu, buzunu, yagmurunu gormus, bunca eziyete katlanmis olan o kucucuk tohum artik yeni bir ulu cinarin babaligini yapacaktir. O mini minnacik hali ile 5 asra damgasini vuracaktir. Yuzlerce kusa ev sahipligi binlerce insana golge, on binlerce hatiraya konu ve daha bilmem neler neler olacaktir.

Osmanli Imparatorlugu’nun kurucusu Osman Gazi, hocasi Seyh Edebali’nin evinde misafir oldugu bir gunun gecesinde, kaldigi odada Kurani Kerim’i gorunce Kurani Kerim’e saygisindan dolayi yatip uyuyamadi. Sabaha kadar kuran okudu. Vakit sabaha yaklasinca yorgunluktan oturdugu yerden tatli bir uykuya daldi. Ruyasinda gördü ki, Edebalı’nın koynundan bir ay yukseliyor, ve ay dolunay sekline girince gelip kendi koynuna giriyor. O anda kendi göbeği üzerinde bir çınar ağacı bitip büyümeye, yükselmeye basliyor. Cinar Ağaci büyüdükçe yeşilleniyor,yeserdikce güzelleşiyor. Dallarının gölgesi bütün dünyayı kapliyor. Osman gazinin gobeginden yukselen Medeniyet cinari Osmanli imparatorlugu, ve bu ulu cinarin cekirdegi ise Osman Gazinin ta kendisidir. Bu ulu cinar 600 yil boyunca din, dil, irk, renk gozetmeksizin nice canlilara ev sahipligi, golgedarlik ve koruyuculuk yapmistir. Golgelendirdigi yerlere hep adeleti esitligi ve kardesligi goturmustur.

Ornegin 1821 yilinda bagimsizligina kavusan Yunanistan 3 asirdan fazla Osmanli Imparatorlugu’nun himayesinde kalmis olmasina ragmen, bugun dunyada turkce konusan yada zorla musluman yapilip asimile edilen bir tane dahi Yunanli’ya rastlayamazsiniz. Buna karsilik Avrupa ulkelerinin sadece 30-40 yil somurdugu ulkelere bakarsaniz bu ulkelerdeki insanlar kimler tarafindan somuruldu ise, gunumuzde dahi o milletlerin dillerini konusmaktadirlar. Demek ki Osmanli imparatorlugu somurmus olsaydi bugun butun yunanlilar ister istemez turkce konusuyor olacaklardi. Hatta, 3 asir onlara hiristiyanligi dahi unutturacak kadar yeterli bir sure olacakti.

Afrikali arkadaslarim var, Arap ulkerinden amerika ya gelmis olan arkadaslarim var. Biraz anlattigimiz, birkac ipucu verdigimiz zaman, hemen hatirliyorlar o ulu cinari. Farkina variyorlar olan bitenin. Ama ne yazikki agaclarin da diger canlilar gibi bicilmis omurleri var. Demekki dunyanin yeni cinarlara ihtiyaci var.
Gorebilen ve anlayabilenler icin bugun, herbirimiz bu ulu cinarin tohumlariyiz. Yaklasik bir asirdir, kis mevsiminin butun sogugunu, siddetini, karini buzunu iliklerimize kadar hissettik . Bahar mevsimine cok yaklastik, belki de bahar mevsimini yasiyoruzdur. Her birimiz bu ulu cinarin butun kodlarina sahibiz. Diger taraftan dunyanin da; bu ulu cinara, hic bir donemde olmadigi kadar ihtiyaci var.  Ama hepsinden de onemlisi  Rusya’da, Cin’de, Amarika’ da Afrika’da ve dunyanin heryerinde Osman Gazi nin ruyasini goren cinar tohumlari var.
Isin sirri;  miniminnacik tohumdan mi?, o kadar zahmete nasil katlanacak? o kadar zaman nasil beklenecek? demeyip bir cinar tohumu olabilmektir. Meyvesi ise asirlar boyu suren bir varolus, bir sahip cikma… Belkide; gunesin altinda kavrulmakta olan afrikali kardese golge olabilmek ve onlarin yuregine serinlik ekebilmek, medeniyet asilayabilmek… Velhasili efendim isin ozu “kucucuk bir tohum” olabilmek…….  Saglicakla,